दु:खले गर्छ सुखको चाह, सुखमा मात्तिन्छ ।
सिर्जना सृष्टि दु:खमा हुन्छ, सुखले नासिन्छ ।।
✍️ बसन्तराज अधिकारी, घोराही दाङ हाल : राजापुर, बर्दिया |
दु:खले गर्छ सुखको चाह, सुखमा मात्तिन्छ ।
सिर्जना सृष्टि दु:खमा हुन्छ, सुखले नासिन्छ ।।१।।
दाजु र भाइ दु:ख र सुख, घाम छाँया सरि छन् ।
सुखमा सन्तुष्ट हुने मानिस, दु:खमा आत्तिन्छन् ।।२।।
जन्म हो दु:ख आमाको उदर, गर्भको उच्छबासमा ।
मल मुत्रमा भोगाई कष्ट, परन्तु सुखको आशमा ।।३।।
हो मृगतृष्णा सुखको स्रोत, अस्थायी कल्पना ।
शाश्वत सत्य दु:ख हो मित्र, निरन्तर जीवन ।।४।।
सिद्ध र बुद्ध मुक्तिको चाह, जन्मबन्धन तोडेर ।
संस्कार छुटदैन पुनर्जन्म सम्म, शरीर छोडेर ।।५।।
सात्विक दु:ख त्यो दु:ख होईन, परम सुख हो ।
राजसी सुख र दु:ख मिश्रण, सांसारिक भोग हो ।।६।।
शारीरिक शक्ति सामर्थ्य, बुद्धि बल घटाउदैं अन्ततः
तामसी दोषले ऎश्वर्य कान्ति पुरुषार्थ, समाप्त गर्दछ ।।७।।
प्रतिदिन जन्म र मृत्युु चक्र, नियति भाग्य भै घुम्दछ ।
विवेकशील धर्म अनुकूललाई, सब भोग मिल्दछ ।।८।।
कर्म र भाग्य पुरुषार्थ त्रय, जीवनभर घुम्दछ अनन्त ।
परस्परमा अन्तर्घुलन ॐ कार सरि, छ है यो अव्यक्त ।।९।।
सिद्धान्त बन्छ इश्वरवाद, अनिश्वरवाद कार्य र कारण ।
सृष्टिचक्र जीवन निरन्तरता, भौतिक अन्ततः मरण ।।१०।।
✍️ बसन्तराज अधिकारी
स्वनिवास घोराही दाङ ।
रचना मिति : २०७७ मंसिर २४ बुधबार
Comments
Post a Comment